Hayat | Konular | Kitaplık | İletişim
Şu "Okul" Dedikleri...
Bir okul sevdasıdır; "tutturduk" gidiyoruz! Bu gidiş ilme irfana değil; bunu görüyoruz da... (Görüyor muyuz!)
Sekiz seneyi mecburen(!) sakız gibi çiğnetiyorlar, haydi! Ya sonra? Ne var lisede tekrardan başka! Hattâ -sadece adı- üniversitede.
Kocaman isimler...
Kocaman kapılar...
Kocaman yapılar...
Hani? Ne var? Yapıp ettiğiniz bir şey var mı? "Derde deva, sadra şifa olmasın da ne olursa olsun!" hesabı mı bütün planlar?
Bunca çığırtkanlıktan sonra beş ekmeği hesaplayamayan, koca beş yılı tepelemiş bu yavrular kimin, neyin fotoğrafı?
Dilini öğretemiyorsunuz...
Din, dendi mi araya "irtica" giriyor...
Matematik yok!
Üç dakika, kaç öğrenci, okulda o gün ne yaptığını -yapmadığını- "takılmadan" anlatır!
Mektup yazan var mı aralarında? Kaç kişi? Günlük, haftalık, aylık tutan? Kaç kişi?
Safahat'ın kime ait olduğunu bilen kaç kişi... (Yolda çevirip sorun da görün!)
Tanınmış/tanınmamış kaç yazarı/şairi tanıyor, o yorgun bedenler/beyinler...
Bir şiir ezberlerinde var mı? Şöyle birkaç cümle kurabiliyorlar mı aklı başında, kalbi yerinde!
Öğretmenleri kitaptan mı yazdırıyor; sunuşunu/duruşunu yeniliyor mu? Yoksa, aman "müfettiş" aman "müfredat" diye "kendini" sürekli "erteliyor" mu? (Maaşların "naaş" olduğu malum; o bahs-i diğer.Kendini yenileyen de kâğıt oynayan da aynı "naaş"ı alıyor!)
İş, sandığımızın ötesinde, "hasta/kanser!" Göstermelik, kâğıt üzerinde raporlar, dersler,fişler, boş işler!
(Böyle değilse hem okul hem "dershane" ne oluyor! Hani okullar para/sızdı! Bir de hafta sonu kursları okullarda; niye ki! )
Kendimizi bile isteye aldatıyor muyuz? Okullarının "işi"nin boşaldığını görmeye pek yanaşmak istemiyoruz.(Devekuşu misali...) Şöyle bir işin ucundan tutacak olsak tozacağından korkuyoruz.
Okulların kapısındaki "Milli -Millî değil- Eğitim" bizi "derin" bir "rahatlığa" atmasın. (Bu konuyu her yerde konuşacak adamlar var; yeter ki iş sloganlaştırılıp sulandırılmasın.)
Eğitim bitmiştir sayın "veliler!" Ziller ne için çalıyor dersiniz "mektep"ten bozma "okul"larda!
Şimdi okullarda/ki "boş" sıralar, "dolu" bir sükûneti yaşıyor. "Hüsn-i talil" i yaşayamayınca, "hüsn-i tatil"i yaşıyor!